Heey Ladies,
Ik zit er even helemaal doorheen.....
Ik werd vanmorgen rond een uur of 01.30 uur wakker in een enorme plas bloed.
Ik natuurlijk geschrokken wist nog niet wat het tijd was om ongesteld te worden!
Neej duhh natuurlijk niet had verwacht dat het na de bekende vaste zin
hard werken om een kind te mogen/kunnen krijgen wel eens een keer raak zal zijn
Aan deze kant! Ik heb zelfs pre seed ervoor besteld!!
Ik weet het gewoon even niet meer.... Ben opgestaan en gaan
Douchen men moppetoet lag naast me en is ook geschrokken van de hoeveelheid bloed
En heeft me geholpen de boel schoon te maken en te verschonen.
Hierna en tot nu toe is het nog steeds niet over met die verschrikkelijke pijnlijke
Buikpijn. Ik word weer keihard met men neus op de feiten gedrukt dat het helaas weer
Niet raak heeft mogen zijn. En als er een maand is dat ik er hard voor gewerkt heb is
Het deze maand wel! Wat me natuurlijk helemaal zo verdrietig maakt is die teleurstelling
Op men moppie zijn gezicht dit killt me echt! Ik weet niet hoe lang ik dit nog kan...
Ik ga langzaam dood van binnen en een depressie staan al voor de deur....
Ik ben hier zo klaar mee hoe hard moet ik nog werken??? Want dat is wat ik meestal te horen
Krijg als ik aangeef dat ik geen kindje heb helaas.
Ja dan moet je harder werken word er dan gezegt!
HOE HARD NOG IN GODSNAAM!!!!!
reacties (0)